첫눈에 반한 사랑
그들은 둘 다 믿고 있다
갑작스런 열정이 자신들을 묶어 주었다고
그런 확신은 아름답다
하지만 약간의 의심은 더 아름답다
그들은 확신한다
전에 한번도 만난 적이 없었기에
그들 사이에 아무런 일도 없었다고
그러나 거리에서, 계단에서, 복도에서 들었던 말들은 무엇이었는가
그들은 수만 번 서로 스쳐 지나갔을지도 모른다
나는 그들에게 묻고 싶다
정말로 기억하지 못하는가
어느 회전문에서
얼굴을 마주쳤던 순간을
군중 속에서 '미안합니다'하고 중얼거렸던 소리를
수화기 속에서 들리던 '전화 잘못 거셨는데요'하는 무뚝뚝한 음성을
나는 대답을 알고 있으니
그들은 정녕 기억하지 못하는 것이다
그들은 놀라게 되리라
우연이 그토록 여러 해 동안이나
그들을 데리고 장난치고 있었음을 알게 된다면
그들의 만남이 운명이 되기에는
아직 준비를 갖추지 못해
우연은 그들을 가까이 끌어당기기도 하고, 떨어뜨리기도 했다
그들의 길을 가로막기도 하고
웃음을 참으며
훨씬 더 멀어지게도 만들었다
비록 두 사람이 읽지는 못했으나
수많은 암시와 신호가 있었다
아마도 3년 전,
또는 바로 지난 화요일,
나뭇잎 하나 펄럭이며
한 사람의 어깨에서 또 한 사람의 어깨로 떨어지지 않았던가
한 사람이 잃어버린 것을 다른 사람이 주웠었다
누가 알겠는가, 어쩌면 그것이
유년 시절의 덤불 속으로 사라졌던 공일지도
문 손잡이와 초인종 위
한 사람이 방금 스쳐간 자리를
다른 사람이 스쳐가기도 했다
맡겨 놓은 여행 가방이 나란히 서 있기도 했다
어느 날 밤, 어쩌면, 같은 꿈을 꾸다가
망각 속에 깨어났을지도 모른다
모든 시작은
결국에는 다만 계속일 뿐,
운명의 책은
언제나 중간에서부터 펼쳐지는 것을
지은이 : 바슬라바 쉼보르스카 (Wislawa Szymborska, 1923 - 2012)
번역 : 류시화
사랑하라 한번도 상처받지 않은 것처럼 中
Love at First Sight
They’re both convinced
that a sudden passion joined them.
Such certainty is beautiful,
but uncertainty is more beautiful still.
Since they’d never met before, they’re sure
that there’d been nothing between them.
But what’s the word from the streets, staircases, hallways—
perhaps they’ve passed by each other a million times?
I want to ask them
if they don’t remember—
a moment face to face
in some revolving door?
perhaps a “sorry” muttered in a crowd?
a curt “wrong number” caught in the receiver?—
but I know the answer.
No, they don’t remember.
They’d be amazed to hear
that Chance has been toying with them
now for years.
Not quite ready yet
to become their Destiny,
it pushed them close, drove them apart,
it barred their path,
stifling a laugh,
and then leaped aside.
There were signs and signals,
even if they couldn’t read them yet.
Perhaps three years ago
or just last Tuesday
a certain leaf fluttered
from one shoulder to another?
Something was dropped and then picked up.
Who knows, maybe the ball that vanished
into childhood’s thicket?
There were doorknobs and doorbells
where one touch had covered another
beforehand.
Suitcases checked and standing side by side.
One night, perhaps, the same dream,
grown hazy by morning.
Every beginning
is only a sequel, after all,
and the book of events
is always open halfway through.
Oboje są przekonani,
że połączyło ich uczucie nagłe.
Piękna jest taka pewność,
ale niepewność piękniejsza.
Sądzą, że skoro nie znali się wcześniej,
nic między nimi nigdy się nie działo,
A co na to ulice, schody, korytarze,
na których mogli się od dawna mijać?
Chciałabym ich zapytać,
czy nie pamietają -
może w drzwiach obrotowych
kiedyś twarzą w twarz?
jakieś "przepraszam" w ścisku?
głos "pomyłka" w słuchawce?
- ale znam ich odpowiedź.
Nie, nie pamietają.
Bardzo by ich zdziwiło,
że od dłuższego już czasu
bawił się nimi przypadek.
Jeszcze nie całkiem gotów
zamienić się dla nich w los,
zbliżał ich i oddalał,
zabiegał im drogę
i tłumiąc chichot
odskakiwał w bok.
Były znaki, sygnały,
cóż z tego, że nieczytelne.
Może trzy lata temu
albo w zeszły wtorek
pewien listek przefrunął
z ramienia na ramię?
Było coś zgubionego i podniesionego.
Kto wie, czy już nie piłka
w zaroślach dzieciństwa?
Były klamki i dzwonki,
na których zawczasu
dotyk kładł się na dotyk.
Walizki obok siebie w przechowalni.
Był może pewnej nocy jednakowy sen,
natychmiast po zbudzeniu zamazany.
Każdy przecież początek
to tylko ciąg dalszy,
a księga zdarzeń
zawsze otwarta w połowie.
'읽기 : lesen' 카테고리의 다른 글
[책] 김찬 - 휴식수업 (0) | 2018.10.02 |
---|---|
[책] 한강 - 희랍어 시간 (0) | 2018.10.01 |
[책] 은희경 - 새의 선물 (0) | 2018.09.29 |
[리뷰] 깊은 독서를 하자 반복 또 반복 (0) | 2018.08.16 |
[독서법] 성공하는 독서를 하자 (0) | 2018.08.16 |